Το Κρανίδι είναι έδρα του Δήμου Ερμιονίδας. Ο Δήμος εκτείνεται σε όλη την επαρχία Ερμιονίδας και περιλαμβάνει την Ερμιόνη, το Πορτοχέλι, την Κοιλάδα, τα Δίδυμα, τους Φούρνους, το Λουκαϊτι, το Ράντο, το Ηλιόκαστρο και το Θερμήσι. Η έκταση του Δήμου είναι 417,59 τ. χλμ. και ο πληθυσμός του ανέρχεται σε 12.446 κατοίκους (απογραφή 2011). Εκτός από τους βασικούς οικισμούς έχουν αναπτυχθεί πολλές παραθεριστικές κατοικίες, περισσότερες από 3.000, κυρίως σε περιοχές κοντά στις παραλίες. Η μορφολογία του εδάφους περιλαμβάνει μικρές πεδινές εκτάσεις ημιορεινές και ορεινές περιοχές. Το κλίμα είναι εύκρατο μεσογειακό. Στην περιοχή ευδοκιμούν η ελιά που καλλιεργείται με τον παραδοσιακό τρόπο, η ροδιά, τα εσπεριδοειδή δέντρα (ονομαστά είναι τα μανταρίνια), τα αμπέλια, πρώιμα οπωροκηπευτικά και στα ορεινά αναπτύσσεται η κτηνοτροφία.

Το Κρανίδι μαζί με την Ερμιόνη, την Ύδρα και τις Σπέτσες αποτέλεσαν και αποτελούν ένα αδιαίρετο γεωγραφικά, ιστορικά, κοινωνικά, πολιτιστικά και οικονομικά σύμπλεγμα. Από πολύ παλιά, ιδιαίτερα κατά τον 19ο αιώνα οι κάτοικοι της Ερμιονίδας μαζί με τις αγροτικές και κτηνοτροφικές δραστηριότητες που είχαν, ασχολήθηκαν επίσης με τα ναυτικά επαγγέλματα και την αλιεία. Στην περιοχή έχουν κτιστεί αξιόλογες ξενοδοχειακές μονάδες και σήμερα κυριαρχεί ο τουριστικός χαρακτήρας στην ανάπτυξη του τόπου.

Ιστορία

Από αρχαιολογικές έρευνες που έγιναν κατά την δεκαετία 1960-1970 στο σπήλαιο Φράγχθι απέναντι από την Κοιλάδα, απεδείχθη ότι πρωτοκατοικήθηκε τουλάχιστον από το 40.000 π.Χ. και έκτοτε κατοικήθηκε σχεδόν αδιάλειπτα από τους προϊστορικούς μέχρι και τους χρόνους της ύστερης Νεολιθικής Εποχής (4.000 π.Χ.).

Στην εποχή του Ομήρου οι πόλεις που ήκμαζαν ήταν η Ερμιόνη και ο Μάσης, ονομασία η οποία παραμένει σήμερα μόνο στους τίτλους ορισμένων Υπηρεσιών του Κρανιδίου, όπως Υποθηκοφυλακείο Μάσητος και Ειρηνοδικείο Μάσητος. Ο Όμηρος αναφέρει ότι η Ερμιόνη έλαβε μέρος στον Τρωικό Πόλεμο στο πλευρό των Αργείων. Στους Περσικούς Πολέμους η Ερμιόνη έλαβε μέρος με τρία πλοία στη ναυμαχία της Σαλαμίνας και με τριακόσιους οπλίτες στη μάχη των Πλαταιών. Η αρχαία Ερμιόνη η οποία διέθετε δικό της νόμισμα είχε εργαστήρια επεξεργασίας πορφύρας από την οποία παραγόταν η πορφυροβαφή. Η οικονομική ευρωστία της Ερμιόνης αυτή την εποχή δικαιολογείται και από το εμπόριο της πορφυροβαφής. Επίσης στο Πόρτο Χέλι υπάρχουν ερείπια  από την αρχαία πόλη των Αλιέων. Αξιόλογα ευρήματα από τις αρχαίες πόλεις του Δήμου Ερμιονίδας εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Ναυπλίου.

Στα Βυζαντινά χρόνια το Κρανίδι αναφέρεται σε ιστορικά κείμενα από το 1288.

Στην Ερμιονίδα είχαμε:

• Φραγκοκρατία:                 1212 – 1394
• Πρώτη Ενετοκρατία:        1394 – 1537
• Πρώτη Τουρκοκρατία:     1537 – 1686
• Δεύτερη Ενετοκρατία:      1686 – 1715
• Δεύτερη Τουρκοκρατία:   1715 – 1821

Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας το Κρανίδι αποτελούσε ένα οικονομικά εύρωστο κεφαλοχώρι της τουρκοκρατούμενης Ελλάδας. Το 1824 φιλοξένησε την προσωρινή κυβέρνηση της Ελλάδας υπό τον Κουντουριώτη. Ισχυρή ναυτική δύναμη με μεγάλο αριθμό εμπορικών πλοίων στα χρόνια της Τουρκοκρατίας είχε καθεστώς ημιανεξαρτησίας. Οι οπλαρχηγοί και οι αγωνιστές της Ερμιονίδας (Κάτω Ναχαγιέ) με πρωτεργάτη τον Κρανιδιώτη παπα Αρσένη Κρέστα πρωταγωνίστησαν στους αγώνες για την ανεξαρτησία του Έθνους. Από 18 Ιανουαρίου 1827 έως 18 Μαρτίου 1827 οι εργασίες της Γ΄ Εθνοσυνέλευσης διεξήχθησαν στην Ερμιόνη και ολοκληρώθηκαν στην Τροιζήνα το Μάιο του ίδιου έτους.

Το Κρανίδι είναι γενέτειρα του ευπατρίδη πολιτικού Εμμανουήλ Ρέπουλη (1863-1924) ο οποίος διετέλεσε αντιπρόεδρος και υπουργός των κυβερνήσεων του Ελευθερίου Βενιζέλου.

Το κείμενο είναι ενδεικτικό και περιληπτικό. Περισσότερες πληροφορίες για την περιοχή έχει τη δυνατότητα να βρει κάποιος στην παρακάτω βιβλιογραφία:

1. Βουτσίνος Γεώργιος (2010) “Μητρώον Κρανιδιωτών Αγωνιστών”, Έκδοση Δημοτικής Βιβλιοθήκης Δήμου Κρανιδίου.
2. Βαν Άντελ Τιέρντ και Ράνελς Κέρτις (2002) “Αρχαιολογία χωρίς σκαπάνη. Η περίπτωση της Νότιας Αργολίδας”, Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο, Αθήνα.
3. Γκάτσος Α. Βασίλειος (1996) “Η των Ερμιονέων πόλις”, Έκδοση Β.Α. Γκάτσου, Πειραιάς.
4. Γκάτσος Α. Βασίλειος (2001) “Η ανασυγκρότηση της Ερμιονίδας. 7ος-20ος μ.Χ. αιώνας. Κρανιδιωτών Πολιτεία”, Εκδόσεις Αρχιπέλαγος, Αθήνα.
5. Ησαΐας Αγγ. Ιωάννης (1996) “Οδοιπορικό στην Ιστορία και Χωρογραφία του Δήμου Ερμιόνης (από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα)”, Έκδοση Δήμου Ερμιόνης.
6. Ησαΐας Αγγ. Ιωάννης (2010) “Η νομισματοκοπία της Αρχαίας Ερμιόνης”, Έκδοση Δήμου Ερμιόνης.
7. Ησαϊας Αγγ. Ιωάννης (2013) “Τα νομίσματα της Αρχαίας Ερμιόνης και της Αρχαίας Πόλης των Αλιέων”, Βιβλίο Β΄, Έκδοση του Δήμου Ερμιονίδας.
8. Ησαϊας Αγγ. Ιωάννης (2013) “Ιστορία του Κρανιδίου και των κοινοτήτων Πορτοχελίου, Διδύμων, Φούρνων και Κοιλάδας”, Έκδοση Δήμου Ερμιονίδας.
9. Κύρου Κ. Άδωνις (1990) “Στο σταυροδρόμι του Αργολικού”, Έκδοση Α.Κ. Κύρου, Αθήνα.
10. Μάλλωσης Ηρ. Ιωάννης (1930) “Η εν Ερμιόνη Γ΄ Εθνοσυνέλευσις”, Β΄ Έκδοση του Δήμου Ερμιόνης 2007.
11. Παϊδούση-Παπαντωνίου Γιόνα Μικέ (1996) “Η Ερμιονίδα ανά τους αιώνες” Έκδοση Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος, Αθήνα.
12. Ρέπουλης Εμμανουήλ, “ΚΕΙΜΕΝΑ (Επιστολές, Άρθρα, Ομιλίες)” Έκδοση Δήμου Κρανιδίου 2001.
13. Jacobsen T.W. (1987) ?Excavations at Franchthi Cave? Indiana University Press, Bloomington and Indianapolis.
14. Jameson Michael (1969) ?Excavations at Porto Cheli and Vicinity. Preliminary Report I: Halieis, 1962-1968.? Hesperia vol. 38 (p. 311-342)
15. Jameson Michael, Runnels Curtis, van Andel Tjeerd (1994) “A Greek Countryside. The Southern Argolid from the Prehistory to the Present Day.” Stanford University Press. Stanford, California.
16. Sutton Susan (2000) “Contingent Countryside. Settlement, Economy, and Land Use in the Southern Argolid Since 1700.” Stanford University Press. Stanford, California.

Οι παρακάτω τίτλοι βιβλίων αναφέρονται στις ερευνητικές εργασίες που εκπόνησε ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου Ιντιάνα (ΗΠΑ), αφορούν το σπήλαιο Φράγχθι, την αρχαία πόλη των Αλιέων και βρίσκονται στη βιβλιοθήκη του Γενικού Λυκείου Κρανιδίου.

1. Ault A. Bradley, (1999) “Koprones and oil presses at Halieis” Hesperia vol. 68 (p. 549-573). American School of Classical Studies at Athens.
2. Ault A. Bradley, (2009) “The Excavations at Ancient Halieis. The Houses.” Indiana University Press, Bloomington and Indianapolis.
3. Ault A. Bradley, (2009) “Η Αρχαιολογία της Κατοικίας στους Αλιείς” Αρχαιολογία & Τέχνες, τευχ. 112 (σ. 47-57) Αθήνα.
4. Farrand R. William et.al., (2000), “Depositional History of Franchthi Cave” Indiana University Press, Bloomington and Indianapolis.
5. McAllister H. Marian, (2005) “The Excavations at Ancient Halieis. The Fortifications and Adjacent Structures” Indiana University Press, Bloomington and Indianapolis.
6. Perl?s Catherine, (1987), ?Les Industries Lithiques tail?es de Franchthi (Argolide, Gr?ce)? Tome I Pr?sentation G?n?rale et Industries Pal?olithiques?, Indiana University Press, Bloomington and Indianapolis.
7. Perl?s Catherine et.al., (1990), ?Les Industries Lithiques tail?es de Franchthi (Argolide, Gr?ce)? Tome II Les Industries Du M?solithique Et Du N?olithique Initial, Indiana University Press, Bloomington and Indianapolis.
8. Perl?s Catherine, (2004), ?Les Industries Lithiques tail?es de Franchthi (Argolide, Gr?ce)? Tome III Du N?olithique Ancien Au N?olithique Final.
9. Stroulia Anna, (2000), “On the Other Side of Koiladha Bay: Local Perspectives on Archaeological Sites and Archaeologists”, Aegean Archaeology, vol. 4. Warsaw.
10. Stroulia Anna, (2010), ?Flexible Stones Ground Stone Tools From Franchthi Cave?, Indiana University Press, Bloomington and Indianapolis
11. Van Andel H. Tjeerd, Sutton B. Susan et.al., (1987), ?Landscape and People of the Franchthi Region?, Indiana University Press, Bloomington and Indianapolis.
12. Vitelli D. Karen (1999), ? Franchthi Neolithic Pottery. Volume 2: The Later Neolithic Ceramic. Phases 3 To 5?, Indiana University Press, Bloomington and Indianapolis.
13. Wilkinson J. T., Duhan T. Susan et.al., (1990), ? Franchthi Paralia The Sediments, Stratigraphy and Offshore Investigations?, Indiana University Press, Bloomington and Indianapolis